Η αρθρωσκόπηση αποτελεί χειρουργική πράξη η οποία διενεργείται από ειδικά εκπαιδευμένους ορθοπαιδικούς χειρούργους προκειμένου να διαγνώσουν και να αποκαταστήσουν βλάβες των αρθρώσεων. Κατά τη διάρκεια μιας αρθρωσκοπικής επέμβασης ο χειρούργος κάνει δύο (και μερικές φορές τρείς) μικρές τομές στο δέρμα, μεγέθους 3-5mm ., και διαμέσου αυτής της οπής εισάγει στην άρθρωση το αρθροσκόπιο, μια συσκευή με τη βοήθεια της οποίας γίνονται ορατοί υπό μεγέθυνση οι ιστοί της άρθρωσης.

Ισχυρό φως διοχετεύεται μέσα στην άρθρωση από πηγή ψυχρού φωτισμού διαμέσου οπτικών ινών. Το αρθρωσκόπιο στο άκρο του φέρει πολύ μικρού μεγέθους κάμερα η οποία είναι συνδεδεμένη με μια οθόνη όπου απεικονίζεται το εσωτερικό της άρθρωσης. Με αυτή τη μέθοδο λαμβάνεται η εικόνα από μια μικρή οπή, σε αντίθεση με παλαιότερα όπου απαιτούνταν πολύ μεγαλύτερου μεγέθους χειρουργικές τομές προκείμενου να φτάσει κανείς στη βλάβη και να την αποκαταστήσει. Με τη βοήθεια της αρθρωσκόπησης ο χειρούργος μπορεί να εκτιμήσει το μέγεθος και το είδος μιας βλάβης αλλά και να επέμβει χειρουργικά αποκαθιστώντας την.

Η διάγνωση των κακώσεων και των παθήσεων των αρθρώσεων ξεκινά με την συνέντευξη (ιατρικό ιστορικό), την κλινική εξέταση και συχνά με ακτινογραφίες. Άλλες απεικονιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η μαγνητική και αξονική τομογραφία. Παρόλα αυτά, με τη βοήθεια του αρθροσκοπίου γίνεται οριστική διάγνωση η οποία είναι δυνατόν να είναι πιο ακριβής από ανοικτές επεμβάσεις ή απεικονιστικές εξετάσεις.
Συχνά ευρήματα διαγνωστικών αρθρωσκοπήσεων είναι οι άσηπτες φλεγμονές (θυλακίτιδες γόνατος, ώμου, αγκώνα, καρπού και ποδοκνημικής), οξείες ή χρόνιες τραυματικές βλάβες του ώμου (ρήξεις rotator cuff, σύνδρομα πρόσκρουσης και καθ έξιν εξαρθρήματα) του γόνατος (βλάβες μηνίσκου, χόνδρου, ή ρήξεις χιαστών συνδέσμων) ή του καρπού (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα). Παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα διερευνώνται κυρίως το γόνατο, ο ώμος, η ποδοκνημική, ο αγκώνας, ο καρπός και το ισχίο είναι σχεδόν βέβαιο πως στο μέλλον θα είναι εφικτό να διερευνώνται και μικρότερες αρθρώσεις.

Ενώ αρχικά η αρθρωσκόπηση αναπτύχθηκε ως διαγνωστική μέθοδος προκειμένου να διενεργούνται "ανοικτές" επεμβάσεις, σήμερα, όταν υπάρχουν οι ενδείξεις, διενεργείται αρθροσκοπική επανορθωτική χειρουργική με την βοήθεια ειδικά σχεδιασμένων χειρουργικών εργαλείων που εισάγονται από τις μικρές οπές μέσα στην άρθρωση. Ο σχεδιασμός καινούριων εργαλείων αυξάνει τις επεμβάσεις, που μπορεί να γίνουν αρθρωσκοπικά. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται συχνότερα είναι:

Η επέκταση του δακτύλου του χειρούργου που βοηθάει στον έλεγχό της άρθρωσής (hook) (video 0.13 MB)

.

Μικροί καθρέπτες που καθιστούν δυνατό τον έλεγχο όλης της άρθρωσης .

Χειροκίνητες λαβίδες (basket) που κόβουν ιστούς όπως πχ. μηνίσκους. Αυτές οι λαβiδες υπάρχουν σε ποικιλία σχεδίων για να μπορούν να φτάσουν σε κάθε σημείο μιας άρθρωσης.(video 0.35MB)

Λάβίδες ή εργαλεία που επιτρέπουν να περάστει ένα ράμμα από έναν ιστό αρθρωσκοπικά (video 0.5MB)

Εργαλεία που κατεβάζουν τους κόμβους μέσα από μια κάννουλα και επιτρέπουν έτσι την αρθωσκοπική συρραφή ιστών (knot pusher) (video 0.35MB))

Μηχανοκίνητες λεπίδες που κόβουν μαλακά μόρια (video 0.1MB)

Μηχανοκίνητες σβούρες που κόβουν κόκαλο (video (0.35MB)

και πολλά άλλα.

Οι ασθενείς παραμένουν στο νοσοκομείο για πολύ μικρότερο διάστημα για όλες αυτές τις παθήσεις που προαναφέρθηκαν σε σχέση με τις ανοικτές επεμβάσεις. Οι ασθενείς υποβάλλονται σε τοπική, γενική ή ραχιαία αναισθησία ανάλογα με την βαρύτητα των βλαβών, την επιθυμία του ασθενούς αλλά και την άρθρωση.

Μετά την έξοδο του ασθενούς από το χειρουργείο απαιτείται μικρή ή καθόλου αναλγησία καθώς και προφυλακτική αντιβιοτική αγωγή.

Βασικό πλεονέκτημα των αρθρωσκοπικών επεμβάσεων αποτελεί ο μικρός χρόνος νοσηλείας καθώς και η γρήγορη κινητοποίηση που είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τους αθλητές. Ο χρόνος που απαιτείται (συνήθως μερικές εβδομάδες) για την επανένταξη του ασθενούς στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής ή στις αθλητικές δραστηριότητες εξαρτάται από την πολυπλοκότητα της πάθησης του. Μόνο αν διαπιστωθεί κατά την διάρκεια της αρθρωσκόπησης ότι λόγω τεχνικών δυσκολιών δεν είναι εφικτή η λύση του προβλήματος αρθροσκοπικά τότε διενεργείται ανοικτή επέμβαση.

Οι επιπλοκές της αρθρωσκόπησης όταν αυτή διενεργείται από ειδικά εκπαιδευμένους ορθοπαιδικούς χειρούργους είναι ελάχιστες (κάτω του 1 %) γι' αυτό θεωρείται ως μια εξαιρετικά ασφαλής τεχνική. Πέραν αυτού όμως, θα πρέπει να τονισθεί πως διαφορετικοί ασθενείς που υπόκεινται σε αρθρωσκόπηση στην ίδια άρθρωση είναι δυνατόν να έχουν διαφορετικό χρόνο αποκατάστασης μιας και οι διαγνώσεις αλλά και οι πιθανές προϋπάρχουσες βλάβες είναι ποικίλες. Συνεπώς, η αρθρωσκοπική χειρουργική εξατομικεύεται σε κάθε ασθενή, αποτελεί σύγχρονη και ασφαλή τεχνική, ελαττώνει το χρόνο νοσηλείας και αποκατάστασης ενώ συγχρόνως δίνει οριστικές λύσεις στο πρόβλημα του ασθενούς.

O ιατρός Ulf Moebius πραγματοποιεί αρθρωσκοπήσεις στους παρακάτω αρθρώσεις:

1. γόνατο (παιδιά, ενήλικές)

2. ώμος (παιδιά, ενήλικές)

3. ποδοκνημική (παιδιά, ενήλικές)

4. αγκώνας (παιδιά, ενήλικές)

5. ισχίο (ενήλικές)